Ik heb onlangs een blog geschreven dat ik anders ben gaan kijken naar polyamorie. Deze kun je hier lezen.
Vandaag schrijf ik het vervolg op dat artikel. Het artikel zelf en wederom deze, gaan niet zo zeer over polyamorie. Dus vanuit de definitie van het label polyamorie zelf, maar meer in relatie tot het pad wat zich voor mij aan het ontvouwen is. Van de keuze om een podcast over erotiek te starten tot het adopteren van een groter licht.
Wat is polyamorie?
Nou laten we onze betrouwbare bron, Wikipedia erbij nemen. Je weet wel, die ene bron die je niet op school mocht gebruiken. Wikipedia zou namelijk niet betrouwbaar zijn…
Hier gaan we een keer wat dieper op in en hoe dit in relatie staat tot het boek, ‘Wisdom of Crowds’ van auteur en journalist, James Surowiecki.
Polyamorie
“Polyamorie (van het Griekse πολύ poly, “veel, meerdere”, en Latijnse amor, “liefde”) staat voor een levenswijze waarin men openstaat voor het gelijktijdig hebben van meer dan één liefdesrelatie, waarbij ook ruimte is voor seksualiteit op de voorwaarde dat het gebeurt in openheid en eerlijkheid en met medeweten en instemming van alle betrokkenen. Er wordt een groot belang gehecht aan ethiek en goede communicatie tussen partners en vaak ook met de partners van partners. Iemand die de principes van polyamorie onderschrijft en/of praktiseert heet een polyamorist.
Polyamorie onderscheidt zich nadrukkelijk van vreemdgaan of overspel, dat zonder toestemming van de partner gebeurt en daarmee als immoreel wordt gezien. Polyamorie wordt beschreven als “consensuele, ethische en verantwoordelijke non-monogamie”.
Polyamoreuze relaties kunnen op uiteenlopende manier bestaan, die de keuzes en filosofieën van de betrokkenen weerspiegelen, maar bevatten terugkerende thema’s zoals liefde, intimiteit, eerlijkheid, integriteit, gelijkheid, communicatie en toewijding.
Polyamorie onderscheidt zich van polygamie doordat er geen sprake hoeft te zijn van een huwelijk zoals bij polygamie. Polyamoureuze relaties kunnen allerlei vormen aannemen, van huwelijk, samenwonen tot parttime lange-afstandsrelaties.”
Ik kan mij hier nog steeds helemaal in vinden. Ja ik hoor de vraag al, waar is de omgeslagen kijk? Weet je wat het is, het is ook nieuw voor mij. Elke dag is het weer een nieuwe ontdekking van wat zich op het pad zal onthullen.
In mijn vorige blog leek ik het punt te maken dat ik mij nu voor 1 persoon zou willen inzetten. Een romantische relatie waarbij ik met 1 persoon een toekomst mee opbouw.
Ik kreeg dit terug van een aantal mensen en besefte dat er meer is dan hun initiële conclusie. Het klopt namelijk deels. Het is een kunst om iemand te vragen om vanuit een traditioneel oogpunt, open naar dit onderwerp te bekijken. En daarboven op mijn benaderingen te volgen middels metaforen en eigen voorbeelden die weinig aanknopingspunten lijken te hebben met de “hoofdvraag”; “Hoe komt het dat je er anders naar kijkt?”
Ach ja, ik denk ook niet dat het mijn intentie ooit was om aan jou te laten weten wat het antwoord exact is. Want die is er in essentie niet. Wat er wel is, is mijn interpretatie ervan die ik dan voor waarheid aanneem.
Het is zeg maar een dans wat je aanschouwt. Laat de ervaring over je heen komen. Zonder te weten waar het heen gaat, zonder te willen weten wat het antwoord is. De woorden die nu op je scherm voorbij komen, de stem in jouw hoofd die zijn mening al klaar heeft, waar is ruimte voor stilte?
Een kort stukje over stilte.
“You see, “silence” can be illusory; it can be put together by a thought that is determined to be silent. You have the silence between the two whistles of a train, the silence between two notes, between two noises, between two sounds, between two thoughts – but that kind of silence is still withhin the realm of cognition. But when the mind is completely silent, it is not even aware that it is silent. If it were, it would merely be playing tricks. The mind that has put its house in order is silent. That silence has no cause and, therefore, has no end. Only that which has a cause can end. That silence – which has no ending – is absolutely necessary, because it is only in that silence that there is no movement of thought. It is only in that silence that that which is sacred, that which is nameless, and that which is not measurable by thought, is. And that which is, is the most sacred. That is meditation.”
– Jiddu Krishnamurti
Mijn podcast over Erotische Expressie
Ik begon vorig jaar met een podcast serie waarbij ik verschillende interviews afnam met geweldige mensen die hun intieme ervaringen, angsten en geluk deelden met mij.
De rol die ik aannam was om het gesprek te begeleiden van de oppervlakte en algemeenheden, middels de laag van zelfbescherming naar de kwetsbare details van wat de persoon krachtig en uniek maakt.
Ik bewonder nog steeds de empowerment die ik heb mogen ervaren door de gesprek met mijn gasten. Het is echt een blessing wanneer mensen open in een gesprek durven te zijn. Elk gesprek was op zich zelf al bijzonder. Besef ik mocht live transformaties meemaken. Zij vertelden vanuit een plek van kwetsbaarheid, wetende dat er ergens iemand is die er baat bij kan hebben. Echt amazing.
“Your story is not meant to be your fortress. Your story is meant to be your fuel.” – Lisa Nichols
Dan als het zo amazing was, What changed?
Ik weet niet of er iets in essentie echt is veranderd. Mijn kijk op de ultieme vorm van vrijheid, en dus ook vrij van conditionering is te vergelijken met de laatste scène van de animatiefilm sausage party (18+).
Misschien is de wereld ook zo begonnen? En vanuit daar verder gebouwd aan een wereld waar wij samen met de wereld leven als 1 groot holistisch collectief.
What changed, was de bewuste keuze om een groter licht aan te nemen. Wat het precies betekent kan ik niet uitleggen. Thans ik denk dat ik het nog niet kan uitleggen. Wat ik wel kan is een uitleg geven aan de hand, van de stappen die ik heb gemaakt.
Groter licht betekent niet beter.
De 1 is niet beter dan de ander. Wellicht aan de oppervlakte, maar weten wij veel wat voor impact het heeft op een schaal van het universum?! Het is mijn intentie om met deze blog een poging te doen om tussen de teksten door iets laten doorschemeren wat ik niet met woorden kan beschrijven.
Ik doe ook maar wat en ik volg mijn gevoel. Ik ben bewapend met het besef dat wat ik denk te weten ook geboren kan zijn uit mijn conditionering. Daarom volg ik de tekens die ik tegenkom op mijn pad.
Wat voor tekens? Het alledaags leven wat door de dagelijkse sleur zo aan ons voorbij gaat.
De tekens naar het licht
Een de persoon die jou op een bepaalde manier heeft laten voelen, wat doe je eraan?
Het kan iets zijn waar jij door getriggerd raakt en vanuit die trigger een ondoordachte actie onderneemt.
“Eigen Schuld, dan moet je mij niet pushen.”
Kunnen wij dit vanuit een perspectief bekijken als iets wat jij hebt aangetrokken? Daar om jou wat te laten inzien? Wellicht een les? Wat is deze les en hoe interpreteer jij het?
Ik denk dat dit momenten zijn die er voor zorgen dat de essentie zijn weg kan vinden om samen met de ego wonderen te produceren. Wonderen vanuit “authentic power.”
Ik voelde iets, weerstand:
“Al die mensen die een ongelukkig leven leiden, is dan hun schuld?!”
Ik kan niet praten voor een ander, ik kan alleen spreken vanuit mijn eigen ervaring. En daarbij ervaar ik dat alles wat op mijn pad komt, daar is met een reden, een reden wat boven mijn begrip gaat.
Zo zijn de zaken die ik bedenk, maar een idee van mijn perceptie van dat gevoel. Dus aan de buitenkant kan het veranderd zijn, maar de essentie is unchangeable.
“Eventually, you will come to understand that love heals everything, and love is all there is.”
― Gary Zukav
