Wat ik zie, en dat begint steeds helderder te worden: veel mensen, inclusief ikzelf, nemen overtuigingen aan zonder ze werkelijk te bevragen. We herhalen woorden. Citeren boeken. Soms heilige boeken. Maar vergeten te voelen: Leef ik dit werkelijk? Ik merk hoe vaak ik zelf dacht dat ik wist hoe de wereld werkte. Hoe makkelijk het is om iets na te praten dat nooit van jou was.
En tegelijk ben ik dankbaar. Want al die boeken, al die ideeën, hebben ook deuren geopend. Niet de waarheid gegeven, maar wel ruimte gecreëerd voor vragen. En misschien is dat waar het leven echt begint: niet met antwoorden, maar met het leren omarmen van niet-weten en voelen wat jouw waarheid is.
