Woordje vooraf
Ik ben erg dankbaar dat je de moeite neemt om dit te lezen. Ik heb ook hele leuke reacties gekregen van mensen die mijn blog hebben gelezen en de tijd hebben genomen om mij een berichtje te versturen.
Jouw reactie is een steun in de rug! Het draagt bij aan de kracht om door te gaan.
Ik merk dat ik heel veel wil vertellen, waarbij ik mijn eigen ervaringen als middel gebruik om een simpel boodschap over te brengen.
“Jij bezit alles om jouw essentie tot z’n uiting te brengen.”
Simpel staat niet voor makkelijk.
Op dit moment voel ik dat ik een schilderij aan het maken ben, streep voor streep, lijn voor lijn.
Voor mijzelf? Ja.
Ondanks dat, is er het gevoel van urgentie. Een gevoel van verantwoordelijkheid.
De nuance zit hem in, dat het niet komt vanuit een plek, dat ‘IK’ de wereld moet redden, maar dat wij met z’n allen een rol hierin hebben.
Ik ga hier over blijven praten en schrijven. Daarbij ga ik ook de bronnen met jou delen zodat jij tot jouw eigen inzichten kan komen. Weet dat er meerdere wegen zijn naar Rome…
Bekijk bijvoorbeeld de lectures van psycholoog Jordan B. Peterson, filosoof Jiddu Krishnamurti, zakenman Gary Vaynerchuk, marketeer en leraar Seth Godin, Auteurs zoals Aldous Huxley en Gary Zukav.
If you get it… You can’t unsee it. Het is daar altijd en overal.
Zij lijken allemaal tot dezelfde inzichten te zijn gekomen. Alhoewel aan de oppervlakte lijken zij zo verschillende.. In essentie it’s all the same…
Wat heb ik gelezen dat mijn visie heeft doen veranderen?
Wanneer je afleveringen van mijn podcast hebt beluisterd dan heb je meegekregen dat ik in relatie tot mijn blog van 19 april, tot nieuwe inzichten ben gekomen.
Een checkpoint van informatie die mijn ideeën hebben doen veranderen. Nu nog de brandende vraag? Wat heb ik precies gelezen dat ik tot ander visie ben gekomen?
Laat mij gelijk met de deur in huis vallen, het was niet 1 ding. En het was zeker ook niet alleen door het boek, Beyond Order. Dus ik ga niet specifiek 1 hoofdstuk met je jouw delen en wijzen, “Ja dat was hem.”
Wat ik wel ga doen en hopelijk heb je er wat aan, is mijn denk process en observaties met jou delen.
Het is een kadootje, voor jou. En waardeer je het en wil je meer? Dan heb ik ook wat meer voor je.
Een open en eerlijke gesprek tussen jou en mij.
Wat het anders maakt is dat wij samen op ontdekking gaan, de grenzen opzoeken van het denken.
Zie het als een babbeltje onder het genot van een wandeling in het park. We genieten van het moment, zonder bestemming. Van moment tot moment laten opkomen wat zich manifesteert.
De meeste van ons zijn grootgebracht met het idee dat alles een doel moet hebben.
Wat opzich niks mis mee is. Ik zie het net als sporten.
Er wordt uitleg gegeven, wij doen de warmup en vervolgens gaan wij aan de slag.
Geduld is hierbij een schone zaak. De tijd nemen om de oefeningen te doen en te voelen wat goed is voor jou. Waarom de analogie met sporten?
Want er is een belangrijk onderscheid. Het is de bedoeling dat wij de grenzen gaan opzoeken.
In ons geval, de grenzen van het denken zelf.
Misschien heb ik wel een antwoord op de vraag?
Los dat het niet ging om 1 passage uit het boek, is er wel iets wat ik je kan vertellen. Hiervoor wil ik graag wat meer vertellen over de auteur Jordan B. Peterson vertellen.
Om vervolgens het verband te tonen in relatie tot jou, mij en mijn blog.
Wie is Jordan B. Peterson?
Jordan b. Peterson is een klinische psycholoog en auteur, wiens content ik erg waardeer omdat hij communiceert op basis van zijn eigen ervaringen. Ervaringen die hij als persoon en als psycholoog heeft opgedaan binnen zijn praktijk.
Niet heel bijzonder zou je denken, maar er is nog iets. Het is niet onder woorden te brengen, enkel dat wat je in jezelf zult ontdekken.
Hij neemt regelmatig zijn ervaringen en denken onder de loep, vanuit meerdere perspectieven. Zoals bijvoorbeeld zijn jungiaanse analyse en verkenning van de symboliek achter de Disney-klassiekers, the Lion King, Peter Pan, Pinocchio en Frozen.
Hierin ligt het stukje “magie”, de transformatie wat plaatsvindt wanneer jezelf overgeeft aan de onwetendheid.
Jordan B. Peterson, een briljante psycholoog die ondanks zijn pijn, verantwoordelijkheid neemt.
Hij is voor mij een personificatie van leed verdragen en desondanks te blijven doen wat het juiste is.
Hierbij zit een lastige taak. Op het eerste gezicht zul je altijd doen, wat het beste is voor jezelf is.
Maar dan komt de vraag, het beste voor welke “zelf”?
- De “zelf” hier en nu?
- De “zelf” van morgen?
- Of de meerdere “zelfs” in de toekomst, die beïnvloedt worden door de keuzes die er op dit moment worden gemaakt?
Vorig jaar lag hij nog in een medische geïnduceerde coma om te genezen van de lichamelijke afhankelijkheids effecten van zijn jarenlange gebruik van het tranquilizer middel Benzodiazepinen.
Wanneer je zijn boek leest, dan vertelt hij het verhaal rondom zijn gezondheidsproblemen, hoe zijn vrouw op sterven lag en hoe zijn dochter jarenlang te kampen had met depressie en andere gezondheidsgerelateerde problemen.
Desondanks blijft deze man, datgene delen wat moeilijk onder woorden gebracht kan worden.
“We can discover Truth for ourselves only when we do not depend on another; no specialist can give us the right answer. Each one has to find the right answer directly for himself. For this reason it is important to be earnest.” – Jiddu Krishamurti (Ojai 1st Public Talk 1946)
Einde Deel 2
Het woord “bedankt”, komt niet helemaal tot zijn recht. Want waarvoor bedank ik jou? Doe je mij een plezier? Ik ben dankbaar, ja..
Dankbaar voor wat jou heeft doen lezen tot het eind, dankbaar voor wat zich ook uit dit moment mag komen.
Dankbaar dat ik dit heb mogen typen.
Dubbel lijkt het? Aan de ene kant geniet ik van de aandacht, maar tegelijkertijd maakt het mij niet uit of het gelezen wordt. Misschien iets om over te schrijven?
Kort Illustratie van misschien de volgende blog:
Ik merk bij mezelf op dat het typen mij makkelijker af gaat, en ik denk dat dit te maken heeft dat ik het idee heb los gelaten dat ik iemand moet bereiken.
Ik vind plezier in het doen, het schrijven en verrast worden door de openbaringen van moment tot moment.
Ik weet dat alles mij begeleid naar een punt waar mijn ogen alleen niet voldoende zijn.
Daarentegen focus ik mij op het hier en nu. Vanuit de observatie dat wij niet de nodige kennis meekrijgen om de waarheid en feiten te kunnen zien en te accepteren.
Een ieder zijn eigen waarheid
Heb jij dit wel eens eerder gehoord? “Dat een ieder zijn eigen waarheid heeft?”
Als dit klopt, leven wij hier ook naar? Even een disclaimer…Ik weet dat er 1 waarheid is, en zolang wij denken dat iedereen een andere soort waarheid heeft, wij niet tot 1 bewustzijn kunnen komen.
De noemers zijn verschillend. Elke een eigen waarheid.. Als wij op de basisschool hebben geleerd dat je de breuken gelijknamig kunt maken. Is er dan niet iets, wat ons denken dan ook gelijknamig maakt?
Wellicht het feit dat er geen rassen zijn… Maar mensen, dag de emotie die jij ervaart bij het zien van jouw landgenoten, een geconditioneerde emotie is…
Am I getting too deep?
Ik hoor weleens zwaar religieuze mensen hun geloof erbij pakken, met de gedachte dat wanneer je een passage uit hun boek leest het wel goed komt.
Er zou dan exact staan wat een goed mens zou zijn. Bam, zo directe interpretatie, valt niet over te debatteren.
Ik denk dan bij mijzelf aan simpele dagelijkse voorbeelden die wij met z’n allen wel meemaken..
Wanneer je autopech hebt dan bel je waarschijnlijk de ANWB. Daarbij komt nog eens dat als je al niet weet hoe auto werkt. Iets wat je eigenlijk zelf zou kunnen maken met enige studie.
Hoe denkt men te kunnen begrijpen zonder enige regelmatige blootgesteld te worden aan hun eigen denken en vooroordelen. Hoe de wereld in elkaar zit door de directe interpretatie van religie?
Hiermee zeg ik niet dat de verhalen geen waarde hebben.. Integendeel. Ik richt mij tot de arrogantie van ons denken. Geloven dat ons denken, vat kan hebben op al het bijzondere en onverklaarbare wat er om ons heen gebeurt.
Is het nodig dat men weet hoe het universum werkt? Of kan het zijn dat het accepteren van het ‘niet weten’, voldoende is?
