Visie, iets wat jij voor je ziet. Wat zie jij jezelf doen?

Het antwoord die ik gaf op deze vraag, ‘oef’ ik moest altijd lang nadenken. Vaak kwam ik dan ook op zoveel antwoorden dat vervolgens voor meer verwarring zorgden. 

Inmiddels heb ik ingezien dat het bedenken van een visie, helemaal niet moeilijk hoeft te zijn. Het is dat plaatje wat jij regelmatig voorbij ziet komen. Maar nu komt het.. Hoe kom jij aan dat plaatje? 

Wat ik in deze blog wil gaan meegeven is mijn reis naar dit besef en de obstakels die ik ben tegengekomen. Ik hoop dat jij tijdens het lezen van dit artikel, jij een kijkje neemt naar dat hersenen plaatje wat bij jou lijkt terug te komen. 

Wat ik mijzelf zie doen? Geen zorgen over geld! 

Ja wie niet? Echter, wat ga jij doen om geen zorgen te hoeven maken over geld? Harder werken?  Stel dat ik jouw visie zou moeten uittekenen, hoe zou dat dan eruit komen te zien? Of te wel, wat moet ik mij erbij voorstellen, dat jij geen zorgen hoef te maken over geld?

Je hebt het misschien al door, dit was 1 van mijn eerste obstakels. 

Ik had een visie gecreëerd wat in relatie stond met mijn situatie van dat moment. Het was namelijk elke keer een struggle om eind van de maand de rekeningen te betalen. 

Ik wist niet hoe je moest sparen, en de enige manier waar ik aandacht om geld te maken, zou zijn met drugs of met fraude. Ik dacht ja, dat is wel simpel…

Nee, er bestaat niet iets als snel en makkelijk geld. Overal zit werk in, in alles moet je energie stoppen. Dus geen zorgen maken over geld, hield eigenlijk in voor mij; ‘ik wil er geen moeite voor doen.’ Ik wil dat het naar mij toekomt precies waar ik nu sta en ben…

Well, ik heb bedragen binnen gekregen. Zonder ‘moeite’. Van honderden euro’s naar enkele duizenden. En wat gebeurde er met dat geld?Ja het was snel weg, maar kwam het door waar het geld vandaan kwam of de wijze waarop deze verkregen was? 

Nu kan ik zeggen dat het weinig te maken had met de bron van het geld. Dat het snelle cash dus ook net zo snel weg was. Het was de mindset die het geld ontving… 

De mindset die geen zorgen over geld wilde. Wat dus ook impliceert, geen zorgen over sparen. Geen zorgen over later. Niet willen nadenken, terwijl dat wel essentieel was.

Als je mij toen had gevraagd wat mijn visie was, dan ja. Dat was mijn visie.  Een moment bereiken dat ik geen zorgen hoef te maken over geld. 

Doordat ik niet verder nadacht over wat mijn visie nou precies inhield. Kwamen er meerdere kansen op mijn pad, maar ik herkende ze niet. Ik wilde wat op korte termijn makkelijk en voor de hand leek.

Mijn vraag aan jou? Wanneer heb jij geen zorgen over geld? Wanneer je een ton op de bankrekening hebt staan? Wanneer je geen bezittingen meer hebt? Of wanneer je oneindig veel geld binnen krijgt? 

Net als de geest van Aladdin, wees bewust van waar je om vraagt… Iemand die opgenomen is in een ziekenhuis heeft bijvoorbeeld hele andere zorgen. 

“De visie kan een moment opname zijn van waar jij jezelf ziet in relatie tot waar jij nu staat.”

De visie mag specifieker, maar het hoeft niet een compleet plan te zijn.

Mag ik mijn ervaring met jou delen? Ik had het wel vaker gehoord. “Werken aan jouw visie, elke dag weer een nieuwe stap”.
Alhoewel ik hiervan wist, zo terugkijkende ervaarde ik het niet in mijn zijn. 

Wat bedoel ik hiermee? Ik kan het beschrijven aan de hand van hoe ik er nu naar kijk.  

Soms gaat een dag niet zoals gepland. Ik heb dagen dat ik uitstel gedrag vertoon, en gewoon brainless door social media heen scroll. Duidelijk niet onderdeel van mijn visie. Ik oordeel mijzelf niet erover, want ik weet dat ik het morgen weer oppak. Er is morgen weer een nieuwe dag. “Makkelijk denken, was alles maar zo simpel.”

Simpel, betekent niet dat het makkelijk is. Het is een stukje overgave aan jezelf. Wetende dat de zorgen van gisteren, niet de zorgen voor morgen hoeven te zijn. Vandaag kunnen wij er wat aan doen. 

Laat mij het anders zeggen. Ik kan echt heerlijk genieten van patat en saus.. Maar echt veel saus gewoon. Er zijn dagen geweest waar ik meerdere dagen achter elkaar patat at. Ik oordeelde mijzelf hier niet over, ik wist dat ik mijn normale eetpatroon weer zou oppakken. 

Nee ik zeg het anders.. Het eten van patat is onderdeel van mijn normale eetpatroon, en het is niet erg wanneer ik hier twee dagen achter elkaar van geniet. It is what it is.

Zo is dat ook op dagen dat ik mij niet op en top voel. Ik ga dan niet streng zijn voor mijzelf, maar ik doe wat ik kan en wat ik voel. Het is dan wel eens voorgekomen dat ik bijna een maand niet echt productief ben, maar als je terug kijkt.. Waren die 30 dagen echt zo erg? 

Dus nu wanneer het voorkomt, laat ik het voor wat het is. Ik ben dankbaar. Want er zijn genoeg mensen die op dit moment andere zorgen hebben. De betekenis die ik geef aan mijn zorgen, zijn maar een projectie van mijn denken. Het denken dat beïnvloed is met de notie om altijd maar productief te zijn en altijd maar te gaan. GO GO Gadget mobile!

Terug naar de visie. 

Ik zie regelmatig voor mij dat ik mensen spreek. Oprechte gesprekken! Ontmoetingen die ik mag opnemen en delen met de mensen om mij heen. Ik doe het voor de mogelijk impact die een gesprek tussen twee mensen kan hebben op anderen. Ik doe het voor de berichten, waar ik te horen krijg wat voor invloed het op de mensen heeft gehad. Ik voel bij mijn visie, vrijheid. De vrijheid bewapend met het besef dat net als de zon, wij gewoon zijn. Zon zorgt voor schaduw, de draagt mogelijk bij aan kanker, maar de zon is de zon.  

Ik zie dat ik bewust de warmte opzoek in de koude winter maanden van europa. Ik zie mijzelf bijzondere verhalen opzoeken met als doel te tonen dat wij allemaal 1 zijn. 

Ik zie mijzelf de tools delen, die met ons gedeeld worden, maar nog niet door iedereen worden gezien. Dit is mijn bijdrage aan het werk wat er te doen is. 

Ik draag bij aan het dialoog over de beperkingen van ons denken. Mijn ervaringen delen over de inzet van life tools die worden meegedeeld in de podcast van onder andere Tim Ferriss, Gary Vaynerchuk, Gary Zukav, Lewis Howes,  Seth Godin en Robert Greene.

Op een dag komen wij met zijn allen tot het besef dat wij 1 bewustzijn delen. Dat er zaken zijn die niet onder woorden gebracht hoeven te worden. Dat de woorden daar zijn voor een bepaald functie en ook zo gebruikt horen te worden. Want er is werk te doen, en het we all are heading home. So let’s celebrate. Celebrate our differences, celebrate joy, celebrate each other. 

Wij hebben allemaal een taak, een rol, een licht. Iets wat wij niet kiezen, het is er gewoon. Net zoals jij niet weet wat effect kan zijn van een complimenten die je net aan een persoon hebt gegeven…

Net zoals dat jij vandaag kunt kiezen om naar mensen te lachen, kun jij er ook voor kiezen om een groter licht aan te nemen. Je moet ergens ‘beginnen’… Beter gezegd, jij kunt het nu bewust oppakken.

Mijn eerste compliment. 

Ik kan mij nog heel goed mijn eerste compliment herinneren. Een compliment die ik op dat moment echt nodig leek te hebben. Ik was 19, en mijn teamleider, met wie ik vaak in de auto zat naar Metallica te luisteren. Zei dat ik op werk echt goed bezig was en dat hij mij graag in de auto mee had.
Ik keek hem aan, en ik kon hem niet geloven, het was een man net zo oud als mijn vader, en hij zei wat encouraging words tegen mij. Ik barstte in tranen uit. 

Hij raakte iets, een idee dat ik niks goeds kan doen en een gevoel dat ik mij constant moet bewijzen.
Het is daar, nog altijd. Het speelt ook nog weleens op, maar nu heb ik het door. Het zijn dit soort momenten waar ik het sentiment heb dat ik in de steek wordt gelaten. De perceptie heb dat de mensen om mij heen afstand nemen, en wat zie dan als gedachte voorbij komen? “Dat komt omdat je raar bent.”

Het is een scala aan gedachten, ik zie ze, ze zijn er. Ontstaan vanuit een bepaald behoefte. Deze behoefte weet zichzelf te bevredigen door mijn essentie te uiten en mijzelf niet met de gedachten te identificeren. 

Maar waarom dit allemaal voor het hebben van een visie? Want jouw visie kan een gedachte zijn, ontstaan vanuit een bepaalde perceptie, en behoeftes die niet vervuld zijn. Het is een dunne lijn. Maar een nuance wat zeker waard is om onder de loep te nemen. 

Einde deel 1

“Whenever there is silence around me
By day or by night—
I am startled by a cry.
It came down from the cross—
The first time I heard it.
I went out and searched—
And found a man in the throes of crucifixion,
And I said, “I will take you down,”
And I tried to take the nails out of his feet.
But he said, “Let them be,
For I cannot be taken down
Until every man, every woman, and every child
Come together to take me down.”
And I said, “But I cannot bear your cry.
What can I do?”
And he said, “Go about the world—
Tell every one that you meet—
There is a man on the cross.”