Intro
Terwijl ik een boek aan het beluisteren was, kwam ik tot een realisatie wat mij heeft doen denken aan mijn ayahuasca reis. Deze blog dient zich dan ook om de “grenzen” van het beeld te beschrijven. Want immers is de beschrijving van iets, niet het ding zelf.
Waar je tijdens het lezen allerlei vraagtekens kunt hebben van wat ik nu precies bedoel en wat ik nu aan het schrijven ben, is het niet in woorden uit te drukken.
?Dan waarom moeite doen?
Because it feels right for me. Wat ik wel kan meegeven is dat ik zelf ook opzoek ben naar woorden. Niet met de intentie om duidelijkheid te scheppen, maar woorden die iets bij jou kunnen triggeren.
Thans dat denk ik. Wie weet wat de onderliggende krachten zijn waar ik mij niet van bewust ben. In ieder geval zou je mij hierbij kunnen helpen door mij te laten weten wat jij uit deze blog hebt gehaald. Niet zozeer begrepen, maar eerder; Aan wat heeft het jou doen denken?
Om het anders te schetsen, de intentie is om een weerspiegeling te zijn voor waar jij nu staat. Dat wat ik type is meteen ook een directe reflectie naar mijzelf.
Je hoort het misschien weleens, dat wij allemaal 1 zijn. Maar voel jij dat ook zo? En de mensen die dat het hardst roepen, denk jij dat zij dit zelf ook echt ervaren?
Of worden zij bedrogen door hun ego? Een ego die al het “juiste” wilt roepen, maar het echte werk uit de weg gaat.
Ja wat is nu het “echte” werk? Wie ben ik om dat voor een ander te bepalen. Nobody.
Maar wanneer een huis in de fik staat, dan weet ik dat jij wel het juiste zal doen, binnen jouw capaciteiten.
Maar zolang jij het ‘gevaar’ niet ‘ziet’, dan ga je door met de alledaagse zaken die de ego in stand houden. De discussies, de emoties, de ambities en de angsten.
Laat me het simpel plaatsen. Iets wat wij allemaal al hebben opgemerkt. De traditionele vormen van media en de informatie die wij te zien krijgen is vaak niet de hele waarheid, of onjuist. Dat terwijl er zoveel geweldige dingen gebeuren in de wereld, zaken waar ook jij onderdeel van zou kunnen zijn, mits het aan jou gepresenteerd zou worden.
Bekijk een paar TED-Talks en zie het werk wat jouw medemens op deze aarde aan het verrichten is.
Ayahuasca, een roeping die zich aandient in velen vormen.
Mijn reis die ik samen met Moeder Aya mocht maken was onder begeleiding van Metsa Noma. Het was een geweldige ervaring, ik kreeg te zien dat wat ik in essentie al ‘wist’. Het beeld werdt gepresenteerd in de vorm van een boom en een donderwolk die bij elkaar kwamen.
Ik kon het observeren, alsof ik er stond. Maar de “ik”, mijn lichaam was er niet. Ook stonden wij ‘drieën’ niet stil wie er nu naar wie aan het kijken was. Er was een gevoel van mysterie, een onderzoekende geest.
Ik voelde dat mijn lichaam aan het tranen was. Type tranen die je weleens krijgt wanneer je gaapt.
Alleen de tranen bleven maar stromen, en het hield niet op. Ik bleef het maar weg vegen, totdat ik besefte…
Dit is een release en ik hoef niks te doen. Ik voelde geen verdriet, of blijdschap. Het was er gewoon.
En toen ontstond er ruimte voor de vragen. Donderwolk “keek” naar de boom en de boom “keek” naar de donderwolk.
“Wat zijn wij?” en “Hoe zijn wij ontstaan?”
Ik kreeg een flitst van allerlei beelden, wat een representatie was wat ik al wist. Ik zag niks ‘nieuws’. Wij zijn in essentie 1, van de bron, en altijd onderdeel van de bron. Ik zag hoe iedereen een rol speelde om nu te komen waar wij nu zijn.
En toen kreeg ik nog een flits, een flashback, het was net een film dat zich terug spoelde naar het ‘begin’. Ik zag iedereens levens met elkaar verbonden, zoeken naar herkenning, zoeken naar geluk, allemaal met dezelfde pijn en vragen.
Het spoelde terug naar het moment van de boom en donderwolk en daar was het. De donderslag die de boom in vuur deed laaien.
Einde deel 1
In deel twee ga ik in op de relatie tussen mijn reis en het boek, The Hero with a Thousand Faces van Joseph Campbell
“Life has no meaning. Each of us has meaning and we bring it to life. It is a waste to be asking the question when you are the answer.”
― Joseph Campbell
