Zou het kunnen dat het denken, het ‘ik’ produceert en dat deze een illusie is die per definitie beperkt is?
Woordje vooraf
Voor wie is deze blog bestemd en welke verandering hoop ik te maken?
Seth Godin maakte een mooi argument in het boek “the practice”, dat wanneer jij je richt tot een ander om bepaalde impact te maken dan ben je een professional. Na het lezen van zijn boek werd het mij al snel duidelijk dat als ik wat wil doen aan de status quo van het onderwijs, dat ik er werk van moet gaan maken. Serieus werk.
Deze blog is dan ook voor mensen die voelen dat er wat is, een onverklaarbare mysterie. Een mysterie die jij en ik aan elkaar linken. Misschien zijn nog niet alle stukjes op zijn plek gevallen, maar we komen verder door actie te nemen. Een actie geboren uit een allesomvattende inzicht.
Op dit moment richt ik mij op changemakers in en rondom het onderwijs die zien dat het anders moet.
Introductie
Deze blog is het vervolg op deel 2 waarbij ik het gesprek tussen psychoanalyst Dr. Shainberg en filosoof Jiddu Krishnamurti analyseer. Ik breng mijn punten in samen met hedendaagse gebeurtenissen.
Het interview tussen de twee heren is hier te beluisteren. In dit gesprek doken zij samen in het process van het denken, geheugen en de illusie van continuïteit. In deel 2 van de blog deelde ik mijn gedachtes over de vraag: “Hoe komt het dat illusies en alles wat het denken creëert zich zo sterk aan ons opdringen?”
Deze keer keer deel 3: “Wat kun je voor een ander doen als die gevangen zit in illusies?”
Wat zou ik moeten doen wanneer ik al een rustig leven heb?
Een van de vragen die bij mij opkwam. Terwijl ik de interviews meerdere keren opnieuw beluisterden was er iets waarvan ik voelde dat mijn brein er niet bij kon. Ik dacht het te snappen, het antwoord was mij helder. Of hield ik mijzelf voor de gek? Ze zeggen dat als je het weet, dan weet je het gewoon. Het is een “knowing”.
“The greatest trick the Devil ever pulled was convincing the world he didn’t exist”
—Charles Baudelaire
In het proces kwam ik ook bepaalde gedachtes tegen. Laat mij deze op dit moment omschrijven als “obstacles tussen mij en de waarheid.” Of te wel als de Zon zijnde, kijk ik niet verder dan de wolkjes…
Graag deel ik deze met jou in de vorm van een theater discours. Deze dienen als basis voor de analyse. Doe je mee?
Scene 1 | Niet alles hoeft zo complex te zijn, sommige dingen zijn gewoon simpel!
Is dat zo? Ja misschien…Hoe is dit relevant aan de beloofde analyse van het interview? It will make sense in a bit…
Ik denk dat mijn blog een serieuze toon heeft, toch wil ik jou uitnodigen voor een walk through the valley of the shadow of death.
Scene 2 | De horreurs van onze mensheid.
Zo nu en dan loop ik richting Rotterdam Zuid en dan sta ik stil bij de restant muur van loods 24. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd deze loods door de Duitsers gebruikt als verzamelplaats voor de deportatie van onze medemens (Joden).
De reden dat ik dit met jou deel is om even ondanks alle C-gekte stil te staan bij het feit dat nog geen 80 jaar geleden er een wereldoorlog gaande was. Tegelijkertijd vond er ook een bijzonder gewelddadig optreden door Nederlanders in Indonesië, genaamd “de bloedbad van Rawagede”.
Lang geleden? Op dit moment zijn er “islamitische heropvoedkampen” in China…
Dus wanneer wij onze gevoel van geluk, succes en verantwoordelijk alleen baseren op datgene wat ons is aangeleerd. Dan kunnen zulke afgrijzen zich blijven voordoen.
Scene 3 | Living like Alice in Wonderland, The simple life.
Ik denk dat er toen en nu genoeg gesprekken gevoerd werden waar men het simpel hield. Niet verder nadenken, niet verder onderzoek doen naar wat de gevolgen kunnen zijn van onze acties. Ik weet zeker dat velen met alle goede intenties dingen deed om hun gezin te voeden.
Aan de basis van verandering zijn er mensen die zich niet gedroegen als tandwielen in een systeem. het zijn mensen die alles op het spel hebben gezet, omdat het gewoon het juiste was om te doen. Daarbij zonder de belofte van morgen.
Dit komt heel mooi terug in de film ‘Alice in Wonderland’. Wanneer je deze weer gaat bekijken, let maar eens op de acties van de jachthond, waarvan zijn gezin opgesloten is. Bekijk de film en vraag jezelf af, wat jij zou hebben gedaan?
“When there is no self, there is a responsibility for humanity”
Jiddu Krishnamurti
Scene 4 | Jij en ik zijn geconditioneerd.
Eerlijk, wat deed het met jou toen je hoorde over de heropvoedkampen? Het leven gaat gewoon door… Mind you, ik probeer niet met de vingers te wijzen of jou te vertellen wat je wel of niet zou moeten doen… Ok misschien wel een beetje. Vergeef me.
Als lezer van mijn blog ben jij een changemaker. Dat weet ik zeker!
Iemand die al bezig is met het verbeteren van zijn of haar vierkante meter plus wat extra’s. Geen twijfel over.
Ik ben je tevens ook dankbaar dat je de tijd neemt om mijn blog te lezen.
Ik heb een vraag. Zou het kunnen, dat wat jij onderneemt aan acties weliswaar niet helemaal compleet is?
In sommige geloofsleer, wordt er gesproken over het hebben van hoop en het vertrouwen dat alles in de handen van God is.
Dat jij en ik kunnen plannen wat wij willen, maar dat uiteindelijk “the all knowing” de touwtjes in handen heeft.
Het pad ontvouwt zich wel.
Hoe diep gaat onze conditionering? Wat maakt jij en ik anders van de massa die afschuwelijke daden hebben verricht?
“The second greatest trick the Devil ever pulled was convincing the world he is the good guy”
— Ken Ammi
In hoeverre heb je met een onderzoekende oog gekeken naar dat wat jou is vertelt? Ik denk dat de geschiedenis ook een heel ander plaatje laat zien, dat ondanks alles er van alles kan gebeuren.
Is dat wat er is gebeurd, het werk van kwade krachten? Of is er iets anders, iets waar jij en ik afzonderlijk misschien niet bij kunnen. Iets waar zolang er geen licht op geschenen wordt, het vrijspel heeft?
“Wat kun je voor een ander doen als die gevangen zit in illusies?”
Ik denk persoonlijk dat wij goed bezig, maar niet achterover moeten leunen op wat wij denken te weten. Ik denk dat er iets is in ons allen wat met een compleet beeld van de wereld zich natuurlijk zal ontvouwen, waarmee je het werk voortzet, wat dat ook mag zijn. Iets wat je zou doen omdat het gewoon het juiste is om te doen.
Het is eigenlijk niet heel complex. Net zoals je een vriend zou vertellen wanneer hij aan het slacken is. Zal je samen met elkaar in gesprek moeten blijven over de acties die wij van dag tot dag uitvoeren.
“Destroy your illusions so you can see reality. Destroy your fears so you can take risks. Destroy your ego so you can see life. “
Maxime Lagacé
