Wat is dat eigenlijk? Controle over wat? En waarom willen we controle?
Is controle hetzelfde als zeggen: “Ik weet het beter”? En is dat dan erg? Misschien niet altijd. Maar het wordt iets anders wanneer controle vermomd raakt als dominantie. Wanneer het doel wordt om iemand te overtuigen dat jouw manier beter is dan wat die persoon zelf wilde doen.
Vanmorgen in de stilte kwam er iets tot mij, ik begon met schrijven:
Wat als die persoon uiteindelijk doet wat jij zegt, wat jij denkt dat beter is en het gaat fout?
Of, wat als ze het doen omdat je zo overtuigend was, en later spijt krijgen? Ja, mensen hebben vrije wil. Maar er zijn meer variabelen waarom iemand iets voor je zou doen: uit angst, uit schuldgevoel, of gewoon om gedoe te vermijden.
Dus hoe ik vanochtend deze gedachte volgde, zag ik de oorsprong dat het kwam na iets wat gisteren gebeurde.
Mijn vrouw vroeg me om hulp met haar laptop opschonen, iets wat ik normaal zou doen. Maar het triggerde iets in mij. Het beeld kwam omhoog: ik heb je dit al zo vaak gezegd, en nu kom je weer wanneer alles al vastloopt. Ik zei iets als:
“Verwijder gewoon alles van je laptop, wat heb je nou daar dat je echt moet bewaren?”
Ze zei: “Foto’s.”
Mijn antwoord hierop…
“Wat heb je nou aan foto’s? Je hebt al een jaar niet naar die laptop gekeken. Niemand heeft er wat aan. Als jij morgen doodvalt, heb je ook niks aan die memories.”
En hoewel er ergens een filosofisch punt in zat, voel ik nu, dat was niet liefdevol. Verre van. Het was een fucking aanslag. Zelf hoe ik deze zin aan het herlezen ben… Is dit wie ik ben… Drop ik gewoon bommen bij het minst geringste omdat iets naar mijn beeld gaat…
“Relationship is the mirror in which the self is revealed.” – Jiddu K.
Ik gebruikte dat moment om mijn frustratie te ventileren, vermomd als controle. Want ja, ‘ik’ had nu de harde schijf, ‘ik’ moest moeite doen. Dus ik hield de macht, vermomd als een zieke opgelegde logica.
Het plaatje is helder nu.
Liefde is van moment tot moment. Altijd om ons heen, door ons heen. Maar wij hebben een keuze om bewust te handelen, of om te reageren vanuit wrok, woede, wat de reden ook is.
Is dit ooit gerechtvaardigd? Als we even uitzoomen. Wij willen dat de oorlogen stoppen, maar in onszelf leeft geweld.
Mijn vrouw vroeg hulp. Maar wat is zichtbaar geworden?
“Violence is not merely killing another. It is violence when we use a sharp word, when we make a gesture to brush away a person, when we obey because there is fear.” – Jiddu K.
Er wordt gezegd: alleen het werkelijk inzien is al het werk. Niet oppervlakkig snappen, maar tot in je lijf zien.
Ik voel dat ik iets wil typen dat als een belofte klinkt. Maar naar wie dan?
Misschien is het genoeg om gewoon stil te staan bij dit moment.
“Where there is love, there is no will to power.” – Jiddu K.
